Öncelikle yer ve mekan hakkında kısa bir iki bilgi vereyim. Grossglockner orjinal yazılışı ile Großglockner doğu Alp dağlarının dolayısı ile Avusturya'nın en yüksek noktasını barındıran dağ hatta dağ silsilesi de diyebiliriz, bir diğer noktada Kleinglockner yani küçük olarak adlandırılanı da var
gerçi aralarında sadece 30 m. kadar fark var ama küçüklüğünü bilsin yani. Grossglockner deniz seviyesinden 3798m. de zirve yapan bir dağ, piramit görünümlü sadece tek bir yönden yaklaşım patikası gördüm ama orada da çok fazla çökme vardı yani profesyoneller dışındakilere erişim yok gibi, bir diğer istikamet tanıtım haritalarında zirveye çıkış için gösteriliyor ama resimde görüldüğü kadar kolay olmasa gerek, kaldı ki ben böyle dağ bayır geziyorum ama kondüsyon olarak yürüyüş anlamında bile yapmam mümkün değil yarı yolda kalma riskim çok fazla, ha yapabilmeyi çok isterdim o başka, profesyonel anlamda ise o tamamen başka ve zor ötesi bir iş.
Bu foto alıntı, dün dağın alt tarafında çok güzel açık bir hava vardı fakat yaklaştıkça zirve bir bulut içerisinde idi, böyle net bir zirve fotoğrafı maalesef çekemedim.
Resmi sitesinde okuduğum bilgilerde bu bölgenin Alp dağları içinde bir geçiş alanında olduğu ve değerli maden arayıcıları tarafından bilinen bir yer olduğu fakat zirve keşfi/tırmanışının 1800 de yapıldığı yazıyor. Daha öncesinde de bölge yarı yüksekliğe kadar pek çok ziyaretçiyi çekiyormuş zaten.
Lafı uzattım yine, geleyim fasulyeye. Zirvenin hemen altında bir buzul kütlesi var, 1924 yılında Franz Wallack isimli bir mühendis dağın eteklerinden bu noktaya kadar çıkan bir yol inşa etme fikrini ortaya atar, 3m. genişliğinde bazı noktalarda 5m. ye çıkabilen bir yol projesi yapar, %12 eğim ile inşa edilecek bu yol (Edelweissspitze de %14) için 3 milyon Avusturya Şilini maliyet çıkartılır. 1928 de ilk çalışmalar başlar, 1929 da ekonomik kriz nedeni ile bir ara verilir ve 1930 da ilk dinamitleme çalışmaları ile tekrar işe başlanır. 1931 de işi sürdürmek amacı ile Großglockner Hochalpenstraßen AG isimli bir şirket kurulur. 1931 sonunda toplam güzergahın 1/3 ü tamamlanmıştır. 1934 sonlarına doğru modifiye edilmiş bir Steyr otomobil ile ilk sürücü yolu kullanır. 3 Ağustos 1935 tarihinde de resmi açılışı yapılır.
Rakamsal olarak yapılan iş şöyle tanımlanmış; bu sürede 26 ay çalışılabilmiş,870.000 metreküp toprak ve kaya taşınmış, 115.750 metreküp duvar inşa edilmiş, 67 köprü inşa edilmiş ve bir telefon hattı ile 24 telefon noktası yapılmış, bu işleri 3200 işçi 1,8 milyon vardiya saati (bu nasıl hesaplanmış anlamadım
) ile gerçekleştirmişler. Yine bu bilgilerde 1936 çıkartılan bitiş maliyetine bugünkü para birimine çevrildiği zaman 53,5 milyon yol inşaatı için, 3,3 milyon da bağlantı yollarının iyileştirilmesi ve telefon sistemini döşemek için harcandığı yazıyor.Yukarıdaki bilgiler ve işletmenin sitesi için tıklayınız.
İşletmeci halen aynı firma ve bölgede toplam 6 adet bu tip turistik yol işletiyor, en meşhuru bu gittiğim Grossglockner Hochalpenstrasse sonra Gerlos Alpenstrasse geliyor diye biliyorum. Tabii firma bu yolları babasının hayrına işletmiyor
otomobiller 33 motorsikletliler 23 vererek giriyorlar ama elektrikli oto ve ikinci gün için ekstra ucuz fiyatları var, sadece kamyonlar fiks 39 , otobüsler için ise minimum 33 olmak üzere kişi başı 5 alınıyor. Büyük para, yani 33 verdim ama içim hafiften bir titredi hakkaten, tek avuntum kasiyet bileti kaybetme bu yıl içinde bir daha gelirsen sadece 10 ya giriş yapabilirsin dedi, sevindim 
Burası benim neden ilgimi çekti derseniz, dağları seviyorum, böyle bir yüksekliğe araba ile çıkmayı denemek istedim, yolu merak ediyordum ayrıca oradaki doğayı görmek istiyordum, kısmen isteğime ulaştım, keşke tepede de hava güzel olsaydı ve daha iyi fotoğraflar çekebilseydim diyorum sadece, kısmet bu kadarmış, aşağıda çektiğim fotolardan birazını vereyim de bu kadar laf kalabalığının bir anlamı olsun.
yaklaşırken uzaktan şöyle görünüyordu açıkçası emin olamadım aynı yermi fakat paylaşayım istedim
Girişe giden bağlantı yolundan bir kare
Bu da gişelerin olduğu bölge, bu arada 2 ayrı noktadan giriş çıkış yapılabiliyor, gişe kısmı pek aydınlık çıkmadı.
1600 m. civarında yerde kar vardı.
kar temizleme araçları hazır bekliyor hala
bunlarda motorsikletçiler, Hell Angels Dusseldorf
fotoğrafımı çekmelerini rica ettim ama tırsmadım dersem yalan olur, sağolsun şu kel ve 2.20 boyunda olan çekiverdi beni 
Bu tabelalar S şeklindeki dar virajların hepsinde var nerede ise, kaçıncı dönüş, verilen isim ve denizden yükseklik yazıyor.
Yukarıdaki resimdeki seyir alanında böyle metal aletler dikmişler, göz-gez-arpacık yapınca alttaki tabelada yapan yeri ve yüksekliğe bakmış oluyorsunuz, basit ama hoş.
Bu şekilde 2 adet tünel vardı, diğer tünelde çektiğim bir fotoda vardı, buzullar sarkıyordu
burada sıcaklık +1.5 derece olmuştu dönüşümde ve kar yağmaya başlamıştı, gişelerde ise sıcaklık +12 derece idi, yani yaklaşık 10 derecelik bir fark vardı.
Bu yolun tamamının çekilebildiği bir nokta var ama ben bulamadım, nette fotoları var aynısını çekemedim, aşağı doğru sürekli bu şekilde kıvrılarak iniyor
Tepeden ve buzuldan gelen kar sularının toplandığı küçük bir baraj, burada Kraftwerk yani Güç Tesisi diye bir yer var ama sanırım burası değil çünkü baraj yapısı dışında ekstra bir şey göremedim.
Bu da son noktaya çıkan rampa, resmin altındaki küçük hayvanı seçebiliyorsanız o bir Dağ Sıçanı, Murmeltier diye adlandırılıyor Türkçesini sözlük Dağ Sıçanı diyor
bilemedim fakat şu kadarını söyleyeyim çok tatlı hayvanlar, fakat ziyaretçiler onları beslediği için şişman ve tembel olmuşlar, özellikle rica ediyorlar beslemeyin diye, şişmanladıkları için diğer hayvanlar çok kolay yakalıyormuş bunları.
Sanırım çığ ve toprak kaymalarına karşı yapılmış bir tünel
Tesisin bahçesinden bir görünüm
Bölgenin krokisi, sol alttaki kırmızı kesik çizgiler Grossglockner zirveye giden tırmanma güzergahı, direkt çizgi ise funiküler Gletcher Bahn ı gösteriyor.
1934-2000 yılları arasındaki buzulun erimesini gösteren iki fotoğraf
Buzul kütlesinden bugün geriye kalan. Oldukça sert bir kış ve bol kar yağışına rağmen durumu bu.
Dağ silsilesini gösteren bir foto ve açıklamalar
Burası yolun geldiği son nokta ve Grossglockner zirvesinin tam karşısına yapılmış olan tesis, tabii zaman içinde büyütülerek modernleştirilmiş. Bölgenin ismi Franz Josefs Hütte, imparatora ithaf edilmiş. Bu mavi kabinler motorcular için, herşeylerini içine emanet edip rahat dolaşabilmeleri için, üstüde görüldüğü üzere otopark yapılmış.
Murmeltier lar
tepeden bu kadar çekebildim, oynaşıp duruyorlardı. Sanırım hava daha iyi iken gelmek lazım açıkçası dokunmayı planlıyordum ama olmadı. Yine bu bölge dağ keçilerinin çok olduğu bir alan ama hiç dağ keçiside yoktu ortalıkta soğuktan herhalde.
Tesisin alt tarafında böyle bir mağara var, sadece bir galeri ziyarete açıktı yaklaşık 400m. kadar toplam, içinde hoparlör vasıtası ile ürkütücü bir müzik ve garip konuşmalar veriyorlar, saçma bir şeydi bence
Bu patika zirvenin tam karşısında kalıyor ama takip edilerek zirveye çıkılabilir gibi duruyordu fakat bayağı bir göçme vardı ve giriş kapalıydı zaten.
Bu cam seyir kulesi Swarowski tarafından yaptırılmış ama dönüş yolu gözümde büyüdüğünden ve hava iyice kapattığından çıkmaya gözüm yemedi, zaten gördüğünüz gibi bu hava nadir ziyaretçilerindenim
Son bir iki konu ve dönüş yolundan fotoları bir sonraki mesajımda vereceğim, şimdilik bu kadar.
