Garda tramvaylar bir köprü üzerinde merkezî şekilde dururlar, orası Başgar durağı. Yayalar da kent merkezine giden istikamette yolculuk yapmak isterlerse, bu rayları geçmek zorundalar. Bugün yaşı biraz ilerlemiş bir kadın rayları geçit yerinde geçmeye başladı, gördü ki, sağında bir tramvay duruyor, belki kalkar diye durakladı. Bu esnada solundan hızlıca yanaşan tramvay ona zil çaldı. Kadın heyecanlandı ve kilitlendi, yani »apışıp durdu«. Tramvay öyle hızla geliyor, ânîden bir acil frenleme yaptı, aman tanrım!
Koskoca eski GT8 Freiburg modeli tramvay 5 metrede güm diye çakıldı durdu (ve bence hâlâ en az bir 20, 30 km/h vardı). Küttt diye bir ses, aynı anda bir ding, sonra kısa bir cart (gülmeyin lan!), sanırım, bütün tekerlek bojilerinde aynı anda raylara mıknatıslar indi. Araçta oturanlar da gözleri apaçık bakındılar. Kadına bir şey olmadı, araç duramasaydı, onu fena savururdu. Yanımda duran (yine) ihtiyarca bir bayanla ben birbirimize baktık, dedim ki »eh, istedikleri zaman anında küt diye durabileceklerini gördük şimdi«. Cevabı da »yaa, öyle, ama o zaman da aracın içinde kuş gibi uçuyorsun« idi. Doğru, o an tutunmayan, burnunu karıştıran, bebeğiyle boğuşan ya erkek kasılan herkes garanti fena burunüstü dalmıştır; ben sadece dışarıdan seyretmiştim olanları.
